ذغال چوب ماده شکننده، سبک و سیاه رنگ باقی‌مانده از نیم‌سوختن چوب یا دیگر اندام‌های جانوری و گیاهی است که بخش عمده ترکیباتشان تبدیل به کربن شده باشد. این کربن ناخالص درصدی ۸۵ تا ۹۸ درصدی دارد.
علتِ آن که از داغ کردن یا سوزاندن چوب یا استخوان حیوان، زغال پدید می آید این است که آن ها بر اثر حرارت، آب و گازهای نهفته در خود را از دست می دهند، و فقط جسم جامدی از خود بر جای می نهند.
کربن عنصری شیمیایی در جدول تناوبی است که با (C) نشان داده شده و عدد اتمی آن ۶ است. عنصری غیر فلزی و فراوان در طبیعت است که، چهار ظرفیتی و دارای سه آلوتروپ است. کربن (واژه لاتین carboبه معنی زغال چوب) در دوران پیش از تاریخ، کشف شد؛ مردم باستان که آن را از سوختن مواد آلی در اکسیژن ضعیف تولید می کردند.
انواع ذغال:
لیمو:
به همه ذغال‌هایی گفته می‌شود که از چوب درختان مرکبات مانند لیمو، نارنج، پرتقال، لیمو شیرین و سایر درختان خانواده مرکبات تهیه می‌شود. این نوع ذغال با دوام بوده و یکدست و آرام می‌سوزد. کاربرد اصلی آن برای قلیان است.
فشرده:
شکلی از ذغال چوب است که از قطعات خرده چوب، کاه و غیره تهیه می‌شود. کیفیت این نوع ذغال از نوع معمولی پایین‌تر است اما ارزان‌تر بوده و نسبت به اکثر ذغال‌ها دوام بیشتری دارد. کاربرد این نوع ذغال برای کباب یا گریل کردن است.
مصارف:
زغال چوب کاربردهای فراوانی در زندگی روزمره ی ما دارد که از جمله آن می توان به ایجاد شعله برای پخت و پز، ساخت ماسک ضدگاز، قلیان، مصارف هنری، دارویی، استفاده در صنعت فولاد و … از نمونه های کاربر این ماده در زندگی روزمره است.
ویژگی‌های ذغال خوب:
- نباید خاموش شود
- باید بدون باد زدن روشن بماند
- نباید دود کند
- باید با دوام باشد
- نباید گاز و بو داشته باشد
- باید پرحرارت باشد
- نباید جرقه داشته باشد
- نباید خاکستر فراوان تولید کند
مطالعه بیشتر : نحوه ساخت چراغ نفتی با لامپ سوخته!