کاربرد قلیان در طب سنتی یکی از روش‌های درمانی که کاربرد زیادی در طب جامع ایران داشته‌است، هدایت دارو به موضعی است که درد و بیماری در آنجا ریشه دوانده‌است. از جمله وسایلی که می‌توان از طریق آن چنین شیوه درمانی را پیاده‌سازی کرد، قلیان و چپق بوده‌است. به عنوان مثال جهت از بین بردن عفونت که می‌بایستی مرزنجوش به آن ناحیه برسد، مرزنجوش را به شکل تنباکو خیس کرده، فردی که طبیعت ریه اش به گرمی و خشکی می‌زد، مرزنجوش را با قلیان می‌کشید. همچنین عرقیات گیاهان دارویی مانند نعنا، اکالیپتوس یا بادرنجبویه را می‌توان گرم کرد و در جام ریخت. از قطعات شنگرف در حقه برای درمان عفونت ریوی و عفونت سینوزیت می‌توان بهره برد.
کاربرد قلیان در طب سنتی
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نعمت‌الله مسعودی متخصص طب سنتی در خصوص استفاده از قلیان گفت: باید توجه داشت که استفاده از قلیان می‌تواند به گونه‌های متفاوتی انجام شود، به‌طوری‌که در مواقعی استفاده از آن به ضرر سلامت انسان و در مواقعی نیز می‌تواند برای بدن مفید باشد.
وی تصریح کرد: متأسفانه امروزه در قلیان‌ها از تنباکوهای میوه‌ای استفاده می‌شود که این موضوع می‌تواند به ریه و دستگاه گوارش انسان آسیب جدی برساند، همان‌طور که بسیاری از پزشکان و متخصصان می‌گویند که هر وعده استفاده از قلیان می‌تواند به اندازه 100 نخ سیگار برای بدن مضر باشد.
این متخصص طب سنتی ادامه داد: اگر از قلیان به نحو صحیح استفاده شود، نه تنها ضرری به بدن انسان نمی‌رساند بلکه می‌تواند برای ریه‌ها مفید نیز باشد، به‌طوری که اگر در مخزن شیشه‌ای قلیان از عرق نعنا استفاده شود و بخارات آن وارد ریه‌ها شود، می‌تواند برای ریه مفید واقع شود.
مسعودی تصریح کرد: به توصیه متخصصان طب سنتی در مواقعی ترکیبات و عرقیات آرام‌بخش یا مقوی ریه در قلیان‌ها استفاده می‌شود، به‌طوری‌که به جای آب در شیشه قلیان، عرقیات نعنا یا سایر عرقیات آرام‌بخش را ریخته و بخار آن را استنشاق می‌کنیم.
وی در پایان گفت: باید توجه داشت که اگر فردی خواست از این روش برای تسکین یا آرام‌بخشی استفاده کند، نباید هیچ‌گونه تنباکویی در قلیان قرار دهد